Gisteren bij Mieke's zeer feestelijke boekpresentatie van "de held in je eigen verhaal' in het Compagniecafe te Amsterdam deze column voor haar geschreven en voorgelezen:
De held in je eigen verhaal: Blije meisjes
Tussen Ransdorp en Holysloot glinsteren de besneeuwde weilanden en het spiegelgladde ijs in de lage winterse middagzon.
Vriendin Kat heeft zich net comfortabel bij de koek en zopie tent geïnstalleerd. We gingen samen schaatsen, maar ze is nog onzeker, en met ongeslepen hoge Noren was dat een tikje te uitdagend, zeker met haar giraffe-lange benen. Na een paar komische struikel en bijna val momenten zit ze nu met een dekentje om haar knieën bij een houtkacheltje op armsafstand van de Glühweinverkoopster, die veel overeenkomsten vertoond met Mieke.
‘Ga je helemaal naar Broek?’ wil ze olijk weten.
Dat lijkt mij stoer, maar ik aarzel, het is best ver, zo’n 20 kilometer.
Met vriendin Kat komt wel goed, want het ging haar in de eerste plaats toch om die Glühwein. En ik kan nu met een gerust hart en ongestoord aan Mieke’s nieuwe Heldenboek denken. Ik zoef op mijn vers geslepen Noren met een hand op de rug richting Holysloot en, wie weet, Broek in waterland. Een hand los gaat net, met twee handen wordt het vallen.
Ik realiseer me dat ik me op dit moment niets meer of minder voel dan een Held. En, Zo zien de andere schaatsers er ook allemaal uit. Pukkelige pubers, huismoeders, blije meisjes, en ook heel veel bloedserieuze mannen van middelbare leeftijd in professionele super strakke schaatstenues met klapschaatsen, bezig aan een Lange Tocht.
Zij zijn nog steeds Art Schenk, de schaatsheld uit onze jeugd, die van mij, en ook van Mieke. Dat maakt Mieke en mij dus ook middelbaar, maar dat zien we helemaal niet zo. Wij zijn, heel genant, Blije meisjes. Mieke is in mijn ogen een Blij meisje dat een mooi toneelstuk wil spelen met alle vriendjes uit de straat. Ze snapt hoe dat werkt en houdt van mooie eindes.
Ik ken Mieke inmiddels best goed, maar ik weet niet of ze schaatst, ik denk dat ze vandaag liever echt de rol van Glühweinverkoopster speelde. Ze is nu in mijn hoofd in elk geval bij me, ze maakt grapjes en wijst naar de schaatsers die onderweg starten, vallen, opstaan, aanwijzingen krijgen, een finish halen. Op het ijs voelt iedereen zich een Held, en de hele reis van de Held speelt zich ook hier af; Hollandse helden, pionierend op de ijsvlakte, doorgaan, glühwein en hete chocola met rum drinkend, de koude trotserend.
Alle stappen komen voorbij.
Ik ben door Mieke besmet met het Heldenreisvirus, want die Reis is mooi, en troostrijk, met een lekker snufje roze wolk gevoel. Want je weet intussen, ook al struikel je duizend keer, je komt weer overeind en het einde van de Reis is altijd dat Elixer, die prijs, dat nieuwe inzicht, en het vooruitzicht, dat als het een beetje tegenviel, er gewoon weer een reis komt. Da’s mooi en ook mythisch. De lol ervan is dat je nu meestal nog niet weet wat de mythe is. Dat hoeft ook niet. Maar net als de schaatsers op hun tocht weet je nu dat er onderweg enorm veel valt te genieten.
Soms is er wat te leren. Toen ik Mieke een dag eerder aan de telefoon had biechtte ik eerlijk op dat ik in mijn gevoel best vaak dat einde niet bereik. Ze lacht me uit; ‘Haha! Da’s stap 11, zo werken comedy’s, de held die nooit zijn doel bereikt.’
De rol van ezelin is best grappig, maar eigenlijk wil ik wel door. Ik sla meteen het nieuwe boek erop na: stap 11: Dood en wederopstanding…., He, dat klinkt helemaal niet grappig, maar verderop staat de betekenis: Staan voor je zaak, principieel zijn, en moed tonen.
Ah! Doorzetten dus, ook als het niet meer leuk lijkt?
Ik nader inmiddels Holysloot, mijn tenen worden koud, de ongetrainde bovenbenen trillerig, de geur van warme chocolade en de band aan de kant lokken, maar in de verte zie ik het torentje van Broek in waterland. Mieke zegt in mijn hoofd: ‘Hup, stap 12, heldin!’ En ik schaats door.
Als ik na anderhalf uur koud maar voldaan bij het koek en zopie tentje terug ben hebben vriendin Katinka en de glühweinverkoopster die op Mieke lijkt rode neusjes. Mieke schept een plastic bekertje vol met hete wijn. Ik pak het dankbaar aan en zeg: ‘ik heb het gehaald!’
‘Lekker he?’ glimlacht Mieke. ‘Ik wist dat je het kon.’
Vanuit Mieke’s ipod station op batterijen speelt Abba, Waterloo. Vandaag overal alleen maar Helden. Daarom schaatst de mens vast zo graag.
Mieke is tevreden, en ik ook.
Marciel Witteman feb 2012
een beproefd concept voor inspiratie en creativiteit
maandag 13 februari 2012
donderdag 15 september 2011
schrijfcafé in het Compagnietheater
Lieve Marciel,
Dat is nu toch eens een leuk feit om te vermelden, nietwaar?!
Vanaf oktober gaan we met onze geestverruimende schrijverstafel naar het Compagnietheater. Althans, naar het Compagniecafé.
De vaste groep schrijfklantjes gaat mee, maar is wat uitgedund (het schrijven krijgt bij sommigen zo'n vlucht dat het tot onomkeerbare wendingen in de levensloop van mensen leidt!) en we hebben dus plaats voor nieuwe aanwas van mensen met schrijfdwang of -drang.
De Tafel heeft tot nu toe geleid tot korte verhalen, songteksten en formats voor romans en filmsscripts, columns en vooral veel rode konen vanwege de inspiratie.
Leuk om dit seizoen een nieuwe arena te hebben, ik verheug me.
Liefs
Mieke
http://www.compagnietheater.nl/cafe.html
Dat is nu toch eens een leuk feit om te vermelden, nietwaar?!
Vanaf oktober gaan we met onze geestverruimende schrijverstafel naar het Compagnietheater. Althans, naar het Compagniecafé.
De vaste groep schrijfklantjes gaat mee, maar is wat uitgedund (het schrijven krijgt bij sommigen zo'n vlucht dat het tot onomkeerbare wendingen in de levensloop van mensen leidt!) en we hebben dus plaats voor nieuwe aanwas van mensen met schrijfdwang of -drang.
De Tafel heeft tot nu toe geleid tot korte verhalen, songteksten en formats voor romans en filmsscripts, columns en vooral veel rode konen vanwege de inspiratie.
Leuk om dit seizoen een nieuwe arena te hebben, ik verheug me.
Liefs
Mieke
dinsdag 31 mei 2011
De schatkamer
Lieve Marciel,
Heb je dat ook wel eens dat je in een half waak/slaap toestand je hele manuscript glashelder en compleet in je hoofd hebt? Het hele verhaal, inclusief alle details, anekdotes, beelden, wendingen, plus de hele opbouw is klaar. Je hoeft het alleen nog maar op te schrijven... Het zijn die heerlijke lucide momenten dat je onbewuste een direct lijntje heeft met je bewuste geest. Het kanaal lijkt gewoon open te staan. Ik heb dat vooral op momenten dat ik een beetje kan uitslapen - vanmorgen was dat het geval. De wekker gaat niet en een beetje dutten en uitslapen mag. Ik balanceer dan op een bijzonder vruchtbare en inspirerende scheidslijn. Maar als ik dan een uur later, na het checken van mail, fris gedoucht achter mijn computer zit en het document open waarin het allemaal opgeschreven moet worden, lijkt alles verdwenen. Help.. waar is het gebleven?
Ik las laatst dat de verhouding bewuste - onderbewuste gelijk staat aan 1 tot 200.000. Moet je nagaan wat een rijkdom dus verscholen ligt in dat onbewuste. En hoe belangrijk het is om die hotline tot stand te brengen en te onderhouden. Dé voorwaarde voor een creatief proces! De ochtendpagina's à la Julia Cameron helpen daar enorm bij en ook natuurlijk iedere ochtend even stilzitten en mediteren. Soms ook een uurtje of twee wandelen - hoofd leeg- door de natuur.
Nog een leuk feitje uit hetzelfde boek van Ap Dijksterhuis: vroeger werd het onderbewuste gezien als een donkere kelder vol trauma's en demonen. Een beerput dus. Tegenwoordig zien we het onbewuste meer als een bron van intuïtieve intelligentie, creativiteit en vindingrijkheid. Een schatkamer.
Goed. Ik ga de schat proberen aan te boren. Straks eerst een productieschema maken voor het schrijfproces van mijn nieuwe boek. Het gaat toch 'De Held in je eigen verhaal' heten en het komt uit bij uitgeverij Business Contact.
Hoe is het met je synopsis voor de telefilm? Laat je hem mij even lezen? Ben heel benieuwd.
Liefs Mieke
P.S.: Wist je trouwens dat er 'latte-art' kampioenschappen worden georganiseerd? Zal ik ons opgeven?
Heb je dat ook wel eens dat je in een half waak/slaap toestand je hele manuscript glashelder en compleet in je hoofd hebt? Het hele verhaal, inclusief alle details, anekdotes, beelden, wendingen, plus de hele opbouw is klaar. Je hoeft het alleen nog maar op te schrijven... Het zijn die heerlijke lucide momenten dat je onbewuste een direct lijntje heeft met je bewuste geest. Het kanaal lijkt gewoon open te staan. Ik heb dat vooral op momenten dat ik een beetje kan uitslapen - vanmorgen was dat het geval. De wekker gaat niet en een beetje dutten en uitslapen mag. Ik balanceer dan op een bijzonder vruchtbare en inspirerende scheidslijn. Maar als ik dan een uur later, na het checken van mail, fris gedoucht achter mijn computer zit en het document open waarin het allemaal opgeschreven moet worden, lijkt alles verdwenen. Help.. waar is het gebleven?
Ik las laatst dat de verhouding bewuste - onderbewuste gelijk staat aan 1 tot 200.000. Moet je nagaan wat een rijkdom dus verscholen ligt in dat onbewuste. En hoe belangrijk het is om die hotline tot stand te brengen en te onderhouden. Dé voorwaarde voor een creatief proces! De ochtendpagina's à la Julia Cameron helpen daar enorm bij en ook natuurlijk iedere ochtend even stilzitten en mediteren. Soms ook een uurtje of twee wandelen - hoofd leeg- door de natuur.
Nog een leuk feitje uit hetzelfde boek van Ap Dijksterhuis: vroeger werd het onderbewuste gezien als een donkere kelder vol trauma's en demonen. Een beerput dus. Tegenwoordig zien we het onbewuste meer als een bron van intuïtieve intelligentie, creativiteit en vindingrijkheid. Een schatkamer.
Goed. Ik ga de schat proberen aan te boren. Straks eerst een productieschema maken voor het schrijfproces van mijn nieuwe boek. Het gaat toch 'De Held in je eigen verhaal' heten en het komt uit bij uitgeverij Business Contact.
Hoe is het met je synopsis voor de telefilm? Laat je hem mij even lezen? Ben heel benieuwd.
Liefs Mieke
P.S.: Wist je trouwens dat er 'latte-art' kampioenschappen worden georganiseerd? Zal ik ons opgeven?
woensdag 18 mei 2011
schrijverstafel café en baristaclub
Lieve Mieke
Dat was zeker interessant die beurs, en eigenlijk had het aanvankelijk niets te maken met onze storytelling- en schrijfactiviteiten. Zie je maar weer dat die verhalen-zucht een deel van je leven wordt. De filmpjes en bedrijfsstories zijn natuurlijk ook weer dat. Die SILD (specialisten in lekkere dingen) houden we er gewoon een tijdje in, lijkt mij het leukst om daaromheen verhalen te verzamelen. Ze komen nu steeds op ons af, als je erop gaat letten liggen ze overal op straat.
Maar nu, wat is een barista in godsnaam? Volgens wikipedia is een Barista: vakman of vrouw die zich toelegt op het maken van espresso en aanverwante dranken zoals capuccino. Veelal worden ook latte arttechnieken beheerst. Nou, dat past prima in de SILD. Ik vond ons geniaal al tijdens die cappucino-versier show, waarbij we tot onze enkels in het grove zeezout stonden in een soort trendy filmset, alles spierwit en mintgroen. Weet ik eindelijk hoe Linda de Mol zich voelt, en jij, als een verdwaalde Sonja Barend, voelde ook heel vertrouwd.
Ik ben erg benieuwd of onze barista* (is met een r Mieke, foei, schrijver zeker?) activiteiten vruchten gaan afwerpen. Die beurs loopt vandaag af, dan gaan alle participanten naar huis en moeten eerst bijkomen. Niets voor ons om daar een hele week rond te lopen, wat waanzinnig druk! Maar zo'n dagje geeft inspiratie.
Ik stel me zo voor dat de aantrekkelijke tunesische student, en de nog aantrekkelijker Turkse koffiemaker in de bar van die gigantische Buhler stand, hun best gaan doen om onze films en verhalen voor hun firma door te verkopen. Ik vind verkopen eigenlijk enig, de saleswoman uithangen is grappig, en ik durf nu dankzij jou casual met wat bedragen te goochelen.
En vanochtend weer lekker in Amsterdam met ons schrijverstafel-cafe aan de Singel samen met vier andere schrijfsters. Wat was iedereen weer geinspireerd en lekker op stoom. Echt heel mooi, ook voor onszelf. Jij bent begonnen aan je twee(!) volgende boeken en ik besloot om tot juni aan de telefilm te werken en daarna m'n tweede boek af te schrijven. Het voelt allemaal heel goed.
Even nu de breakdown maken van ons storyboard voor Independer.nl, en volgende week de fotoshoot bij hun in Hilversum. Ik heb er zin in, dat wordt weer lachen. Tot snel...
Dat was zeker interessant die beurs, en eigenlijk had het aanvankelijk niets te maken met onze storytelling- en schrijfactiviteiten. Zie je maar weer dat die verhalen-zucht een deel van je leven wordt. De filmpjes en bedrijfsstories zijn natuurlijk ook weer dat. Die SILD (specialisten in lekkere dingen) houden we er gewoon een tijdje in, lijkt mij het leukst om daaromheen verhalen te verzamelen. Ze komen nu steeds op ons af, als je erop gaat letten liggen ze overal op straat.
Maar nu, wat is een barista in godsnaam? Volgens wikipedia is een Barista: vakman of vrouw die zich toelegt op het maken van espresso en aanverwante dranken zoals capuccino. Veelal worden ook latte arttechnieken beheerst. Nou, dat past prima in de SILD. Ik vond ons geniaal al tijdens die cappucino-versier show, waarbij we tot onze enkels in het grove zeezout stonden in een soort trendy filmset, alles spierwit en mintgroen. Weet ik eindelijk hoe Linda de Mol zich voelt, en jij, als een verdwaalde Sonja Barend, voelde ook heel vertrouwd.
Ik ben erg benieuwd of onze barista* (is met een r Mieke, foei, schrijver zeker?) activiteiten vruchten gaan afwerpen. Die beurs loopt vandaag af, dan gaan alle participanten naar huis en moeten eerst bijkomen. Niets voor ons om daar een hele week rond te lopen, wat waanzinnig druk! Maar zo'n dagje geeft inspiratie.
Ik stel me zo voor dat de aantrekkelijke tunesische student, en de nog aantrekkelijker Turkse koffiemaker in de bar van die gigantische Buhler stand, hun best gaan doen om onze films en verhalen voor hun firma door te verkopen. Ik vind verkopen eigenlijk enig, de saleswoman uithangen is grappig, en ik durf nu dankzij jou casual met wat bedragen te goochelen.
En vanochtend weer lekker in Amsterdam met ons schrijverstafel-cafe aan de Singel samen met vier andere schrijfsters. Wat was iedereen weer geinspireerd en lekker op stoom. Echt heel mooi, ook voor onszelf. Jij bent begonnen aan je twee(!) volgende boeken en ik besloot om tot juni aan de telefilm te werken en daarna m'n tweede boek af te schrijven. Het voelt allemaal heel goed.
Even nu de breakdown maken van ons storyboard voor Independer.nl, en volgende week de fotoshoot bij hun in Hilversum. Ik heb er zin in, dat wordt weer lachen. Tot snel...
zondag 15 mei 2011
Chocolade, koffie en champagne
Lieve Marciel,
Hierbij de foto die ik van je maakte op de Interpack in Dusseldorf. Kijk... je staat voor de chocoladefontein met een gigantische zoete chocoladelolly in je handen en je ziet op de videowall achter je nog net een beeld van het filmpje wat we maakten voor Duyvis Wiener. Goed idee om ons vanaf nu te specialiseren in Lekkere Dingen. We hebben al Van Melle gehad, de snoepjesfabrikant en nu al die chocola. Nu nog een champagneboer. Wat een stories! Op naar de volgende corporate movie.....of Corporate Story.
De workshop gisteren in Oegstgeest was heerlijk om te doen. Leuke nieuwsgierige groep schrijvers. Wat is er leuker dan met een groepje liefhebbers van verhalen aan een ronde tafel de diepte in en bespreken hoe het nu verder moet?! Heb natuurlijk de Reis van de Held behandeld met tal van filmfragmenten en voorbeelden en dat alles toegepast op hun schrijfkwesties. Erg leuk in inspirerend. Kwam vol energie thuis.
Zoals je ziet hebben we nu onze schrijverstafelblog. Jij schrijft mij en ik schrijf jou. We kunnen opdrachten onder de tab 'opdrachten' kwijt en quotes onder de tab 'quotes'.
Aanstaande woensdag weer Schrijfcafé op de Singel. Verheug me.
Schrijf je me snel terug?
Liefs Mieke
SCHRIJF JE LEVENSVERHAAL…!
Leer onder professionele begeleiding je eigen levensverhaal schrijven
Op de wereld leven 6 miljard mensen met allemaal een unieke persoonlijke story. Met specifieke thema’s, dilemma’s, obstakels, hoogtepunten en dieptepunten. Waar kom je vandaan en waar ben je naar toe op weg? Het antwoord is een verhaal en dat verhaal biedt tegelijkertijd een uniek zicht op de persoonlijke identiteit van jou als mens.
Om je verhaal te kunnen schrijven gaat het niet alleen om de uiterlijke gebeurtenissen maar ook om de innerlijke reis. Wat wil je en hoe werken intentie en fysieke omstandigheden, afkomst en eigenheid, opvoeding en idealen, keuzes en toevalligheden, ervaring en bezieling met elkaar samen?
Door middel van storytelling (het vertellen en uitwisselen van verhalen) gaan we eerst op zoek naar opvallende thema’s en gebeurtenissen in je leven. We kijken naar spannende, emotionele, ontroerende en hilarische aspecten. Wat was de impact, hoe geef je daar zin en betekenis aan…
Vervolgens zoeken we naar het genre waarin jouw verhaal het beste tot uitdrukking kan komen. Wordt het een essay, een roman, een kort verhaal of wil je het gebruiken voor een serie komische blogs, alles kan als je de basis eenmaal hebt gelegd.
Door je verhaal te vertellen krijgen schijnbaar toevalligheden plotseling zin en betekenis. De rode draad wordt zichtbaar; je persoonlijke thema of visie komt tot uitdrukking en kan opgeschreven worden.
Door je verhaal te vertellen krijgen schijnbaar toevalligheden plotseling zin en betekenis. De rode draad wordt zichtbaar; je persoonlijke thema of visie komt tot uitdrukking en kan opgeschreven worden.
Na de bijeenkomsten kan je met je ‘grondstof’ doen wat je wilt: Misschien kun je al behoorlijk schrijven en kun je meteen aan de slag binnen het genre wat je gekozen hebt/voor ogen had.
Na de bijeenkomsten kan je met je ‘grondstof’ doen wat je wilt: Misschien kun je al behoorlijk schrijven en kun je meteen aan de slag binnen het genre wat je gekozen hebt/voor ogen had.
Als je nog onzeker bent over je eigen stijl/genre of technische schrijverskwaliteiten krijg je bij ons een advies gesprek over een verder traject op maat.
Dat varieert van een advies voor een vervolg workshop technisch schrijven, ghostwriting tot coaching in de richting van een daadwerkelijke publicatie.
Naast je eigen levensverhaal kan ook het verhaal van je ouders of grootouders geschikt zijn om uit te werken. Er zijn vele variaties mogelijk. Denk bijvoorbeeld aan portretten van jubilarissen, portretten van een huwelijk, het verhaal van een onderneming of de geschiedenis van een familiebedrijf.
Als je droom of doel publiceren is, ook daarin adviseren we: een mooi verhaal verdient een mooie vormgeving. Een mooi gebonden boek - in kleur - met foto’s of een eenvoudige uitvoering in paperback kan ook. Een kort verhaal kan vorm krijgen in een klein persoonlijk mooi vormgegeven boekje. Kortom, elke tekst kan een aantrekkelijke vorm krijgen. Je verhaal wordt gedrukt in een kleine oplage van een aantal exemplaren naar keuze, bestemd voor de kring van familie en vrienden. Maar als je je levensverhaal voor een groter publiek (dan voor een vooraf bepaald aantal intimi) beschikbaar wilt stellen: dan hebben we daar ook mogelijkheden voor.
Maar misschien is je levensverhaal wel een scenario geworden en is een film of een documentaire de meest geschikte vorm. Gefilmde impressies, korte scènes, gefilmde portretten. Wij denken met je mee. En brengen je in contact met filmers of documentairemakers.
De schrijverstafel werkt samen met journalisten, vormgevers, filmers, scenarioschrijvers en fotografen. Daarmee komt elke gewenste vorm binnen handbereik.
Vind je inspiratie en bevrijd je creativiteit
De Schrijverstafel nu ook in Wageningen
Vijf avonden creatieve schrijfoefeningen, vertelopdrachten en intuïtief schrijven om dichter bij jezelf te komen en je creatieve potentieel te bevrijden.
Schrijven helpt ons ons creatieve kanaal te openen. Als we eenmaal in contact komen met deze creatieve energie kunnen we zachte maar krachtige veranderingen verwachten.
Er wordt gewerkt met de methode 'The Artist Way' van Julia Cameron en het boek 'Storytelling in 12 stappen - op reis met de held' van Mieke Bouma
Voor schrijvers en niet-schrijvers, docenten, kunstenaars, studenten, journalisten, trainers, managers, coaches of huisvrouwen, kortom: voor iedereen die meer uit zichzelf wil halen.
€ 45, - per avond. € 200, - voor 5 avonden.
Plaats: Huis van Happiness te Wageningen
Minimaal 6 deelnemers. Start met voldoende inschrijvingen.
Individuele trajecten ook mogelijk. Vraag naar de mogelijkheden!
Mieke Bouma:
- 06 21 88 74 69
Abonneren op:
Posts (Atom)